தத்துவம் – நடைமுறை – கலை: சில குறிப்புகள் … 1

“தத்துவவாதிகள் உலகுக்கு பலவகையான விளக்கங்கள் மட்டுமே தந்துள்ளனர்; ஆனால் விஷயமோ, அதை மாற்றியமைக்க வேண்டும் என்பதே.”
ஃபாயர்பாக் மீதான ஆய்வுரைகளின் இந்தப் புகழ்பெற்ற பதினோராவது ஆய்வுரையை அறியாத மார்க்சியர்கள் யாரும் இருக்க முடியாது என்பது ஒரு பொதுவான நம்பிக்கை. ஒரு முனையில், இனி தத்துவத்திற்கு வேலையில்லை; களத்தில், நடைமுறையில் இறங்க வேண்டும் என்பதாகவும், இன்னொரு முனையில், தத்துவத்தின் பணி, இனி நடைமுறைக்கு உதவுவதாக இருக்க வேண்டும் என்பதாகவும் புரிந்து கொள்ளப்பட்ட வகையில், தத்துவ வரலாற்றிலேயே முதல் முறையாக, தத்துவத்தின் முடிவை அறிவித்ததாக அல்லது மிக முக்கியமான திருப்புமுனையாக இது மார்க்சியர்களால் கருதப்பட்டும் வந்திருக்கிறது.

ஆனால், காரல் மார்க்ஸ் இந்த முடிவிற்கு எப்படி வந்து சேர்ந்தார் என்ற கேள்வியைப் பொருத்த அளவில் அவர்களுடைய புரிதல் மிகமிக மேலோட்டமானது என்பது என் துணிபு. அவர்களுடைய புரிதலை ‘ஆழப்படுத்துவதை’ வேலையாக எடுத்துக்கொள்வதைத் தவிர்த்துவிட்டு, கார்ல் மார்க்சின் இந்த ஆய்வு முடிவு சரிதானா, அப்படியென்றால் எந்த அளவுக்கு என்ற கேள்வியின் மீது கவனத்தைக் குவிப்பதே நல்லது.

ஃபாயர்பாக் மீதான ஆய்வுரைகளில் முதல் ஆய்வுரை, ” Hence he (ஃபாயர்பாக்) does not grasp the significance of “revolutionary”, of “practical-critical” activity” என்று முடிகிறது. அதேபோன்று, மூன்றாவது ஆய்வுரை, “The coincidence of the changing of circumstances and of human activity or self-change can be conceived and rationally understood only as revolutionary practice” என்று முடிகிறது.

இதில், “practical-critical activity” கம்யூனிஸ்ட்டு கட்சிகளிலிருந்து விலகி நின்று செயல்பட்ட மார்க்சிய அறிவுஜீவிகள் தம்மை நியாயப்படுத்திக் கொள்ளவும், “revolutionary activity” கம்யூனிஸ்ட்டு கட்சிகள் தமது கட்சியையும், நடைமுறையையும் நியாயப்படுத்திக் கொள்ளவும், அணிகளைத் தக்கவைத்துக் கொள்ளவும், தம்மிடமிருந்து சற்று விலகி நின்று செயல்பட்ட அறிவுஜீவிகளை, தேவையான சந்தர்ப்பங்களில் ‘விமர்சனத்தோடு அணுகவும்’, மற்ற சந்தர்ப்பங்களில் தாக்கவும் பயன்பட்டன என்ற வரலாற்றைப் பெரிதாக விளக்கிக் கொண்டிருக்கத் தேவையில்லை.

இருதரப்பாருமே, காரல் மார்க்ஸ் praxis என்ற சொல்லில் இருந்தே, அதன் பொருளாக அவர் புரிந்துகொண்ட விஷயங்களிலிருந்தே, மேற்கண்ட இரு பதங்களையும் கையாண்டார் என்பதைக் கோட்டை விட்டுவிட்டனர். மேற்சொன்ன பதத்திற்கும் அதன் பொருளுக்கும் அவர் எங்கனம் வந்து சேர்ந்தார் என்பதை விளக்க ஒரு தனிநூலே தேவைப்படும் என்பதாலும், அது இங்கு நோக்கமில்லை என்பதாலும், தவிர்த்துவிட்டு, இச்சொல்லின் பொருள், அது குறித்த காரல் மார்க்சின் புரிதல் என்ற திசையில் திரும்பிவிடுவது நன்றென்று தோன்றுகிறது.

Praxis ஒரு கிரேக்கச் சொல். பொதுவாக, இது நடைமுறை என்று பொருள் தரும் practice என்ற சொல்லாக ஆங்கிலத்தில் மொழியாக்கம் செய்யப்பட்டாலும், இதன் பொருளுக்கு நெருங்கிவரக் கூடியதாக இருக்கும் ஆங்கிலச் சொல் doing. இதைச் சரியாக விளங்கிக் கொள்ள poiesis என்ற மற்றொரு கிரேக்கச் சொல்லைப் பார்க்கலாம்.

Poiesis என்ற கிரேக்கச் சொல்லுக்கு நெருக்கமான ஆங்கிலச் சொல் making. தொழிற்படுதல் என்று இதை தமிழில் எழுதலாம். களிமண்ணைத் தொழிற்படுத்தி நாம் மட்கலன்களை உருவாக்குகிறோம். கற்களைத் தொழிற்படுத்தி வீடுகளை உருவாக்குகிறோம்.

தொழிற்படுதல் எப்போதும் ஒரு பொருளை உருவாக்குவதில் முடிகிறது. இந்த நடவடிக்கைகள் அனைத்தும் குறிப்பிட்ட பொருட்கள் முழுமையாக உருவாகி முடிந்தபின்பே அர்த்தமுள்ள நடவடிக்கைகளாகக் கொள்ளப்படும். வீட்டைக் கட்டி முடித்தபின்பே அதற்காக மேற்கொள்ளப்படும் நடவடிக்கைகள் பொருள் பதிந்தவையாக இருக்கும்.

Doing என்று பொருள்படும் praxis – ஐ தமிழில் செய்தல் அல்லது ஈடுபடுதல் என்று எழுதலாம். கிரேக்க அர்த்தத்தில் செய்தல் சிறப்பாகச் செய்தல் (doing something well). இதற்கு எடுத்துக்காட்டாக, ஒரு புல்லாங்குழலை வாசிப்பதைச் சொல்லலாம்.

புல்லாங்குழலை வாசிப்பதால் எந்த ஒரு பொருளும் உருவாகிவிடுவதில்லை. அதேசமயம், புல்லாங்குழலை சிறப்பாக வாசித்தாலேயே வாசித்ததாகக் கொள்ளப்படும். புல்லாங்குழலை வாசிப்பதாலேயே (சிறப்பாக) அந்நடவடிக்கை நிறைவானதாகிறது. அது நிறைவு பெறுவது வாசிப்பை நிறுத்துவதால் அன்று (இதற்கு மாறாக, வீட்டைக் கட்டி முடித்தபின்பே அவ்வீட்டைக் கட்டும் நடவடிக்கை – தொழிற்பாடு நிறைவு பெறுகிறது). இங்கு, நடவடிக்கையும் முடிவும் வெவ்வேறாக இருப்பதில்லை. வாசிப்பதை நிறுத்துவதற்கு வெகுநேரத்திற்கு முன்பாகவே அது தன் இலக்கை எய்திவிடுகிறது.

தொழிற்படுதலில் (making) இலக்கும் நடவடிக்கையும் வெவ்வேறாக இருக்கிறது. ஈடுபடுதலில்/செய்தலில் (doing) இலக்கும் நடவடிக்கையும் பிரிக்க முடியாததாக இருக்கிறது.

(தொடரும் …)

கவிதாசரண் பிப்ரவரி – ஏப்ரல் 2003